Uchwałą Sejmu RP z września 2011 r. rok 2012 jest rokiem księdza Piotra Skargi - człowieka uznawanego za wielkiego kaznodzieję i patriotę. W tym roku przypada rocznica 400-lecia śmierci ks. Skargi.

Piotr Skarga Powęski (lub też Pawęski) (1536-1612) urodził się 2 lutego 1536 roku w Grójcu, na Mazowszu, w szlacheckiej rodzinie Michała i Anny ze Świątków. W wieku siedemnastu lat wstąpił na Akademię Krakowską. W 1562 roku przyjął święcenia subdiakonatu i został kaznodzieją w katedrze lwowskiej. Święceń kapłańskich udzielił mu arcybiskup lwowski Paweł Tarło.

Ks. Skarga był kaznodzieją Zygmunta III Wazy, rektorem Kolegium Jezuitów w Wilnie, pierwszym rektorem Uniwersytetu Wileńskiego, założycielem kolegiów jezuickich w Połocku, Rydze i Dorpacie. W Krakowie założył Bank Pobożny, Arcybractwo Miłosierdzia, Komorę Potrzebnych, które opiekowały się ubogimi. Był autorem wielu książek i kazań, ale prawdziwym bestselerem są czytane do dziś ?Żywoty świętych? oraz ?Kazania sejmowe?. Posiadał wielki talent krasomówczy, potrafił zdobyć posłuch wśród ludzi wszystkich stanów. Na kartach historii zapisał się jako czołowy polski przedstawiciel kontrreformacji. W trosce o Ojczyznę miał odwagę nazywać po imieniu największe pilskie przywary. Nawoływał do zmian postaw rządzących, do reform, by nie doprowadzić Rzeczypospolitej do upadku ? zaznaczają posłowie w uchwale. Ks. Skarga zmarł 27 września 1612 roku. Został pochowany w kościele św. Piotra i Pawła w Krakowie.

W przyjętej uchwale posłowie podkreślili, że Sejm w rocznicę śmierci kapłana, który ?dzielnie, słowem i czynem, zabiegał o szacunek dla Ojczyzny i lepszy byt dla rodaków, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, w uznaniu Jego zasług, postanawia oddać hołd Piotrowi Skardze?.

Jan Matejko, "Kazanie Skargi", 1864, olej na płótnie 224 x 397 cm,
wł. Zamek Królewski w Warszawie, depozyt w Muzeum Narodowym w Warszawie